Siz Sevgisizler…

Öldürenler,
Sakat bırakanlar,
Dövenler,
Bombalara boğanlar,
Mermi yağdıranlar,
Coplayanlar,
Sürükleyenler,
Kimyasallara boğanlar,
Emirleri verenler,
Tutuklayanlar,
Tehdit edenler,
Aşağılayanlar,
Siz Sevgisizler…

Utancınız o kadar BÜYÜK ki,
Sizleri çoktan aştı…

Hatta bu yüzdendir; utanamayışınız,
… kahraman oluşunuz,
… destan yazışınız,
… büyük oyunu bozuşunuz…

Utancınız o kadar büyük ki,
Ve tekrar ediyorum, o kadar büyük ki,
Sizleri çoktan aştı,
Beni bile sardı.

Çünkü sizin utanmayaşınız, benim utanma sebebim oldu.

Çünkü;
Gözler kapalı.
Ağızlar kapalı.
Kulaklar kapalı.
Ve yürekler kaldırmaz;
Yüreğiniz kapalı…

Ben Utanıyorum…
Çünkü;
Sade ve sadece bir insan olarak geldiğim bu dünyada,
Sadece ÖZGÜR ve ADİL yaşamak istediğim bu sınırlı yılların,
Bir saniyesini bile böyle bir mücadeleye harcamaya…

Evet ben UTANIYORUM,
Her akşam evden çıkarken, evin anahtarını almamaktan,
Annemin sabahlara kadar beni kapılarda beklemesinden,
Polisi görünce yolumu çevirmekten,
Gaz bombalarınızı tatmaktan,
Gazın etkilerini azaltmayı öğrenmekten,
Bez paçavralarını gaz maskesi olarak kullanmaktan,
Şehrin orta yerinde baret, gözlük, maske takmaktan,
Bütün gün haberleri takip etmekten,
Acaba bugün Siyasiler ne diyecekler diye düşünmekten,
85 yaşındaki Anneannemin beni sorup ağlamasından,
Uykusuz kalmaktan,
İşyerinde yorgun gözüküyorsunu duymaktan,
Yurtdışındaki arkadaşlarımın nasıl olduğumu sormasından,
Bir kaldırım köşesinde sabahlamaktan,
Kaçılabilecek ara sokaklar keşfetmekten,
Hayatımda ilk defa hayatta kalma motivasyonuyla koşmaktan,
İçimdeki doluluğu paylaşmanın yolunu aramaktan…
Ve daha yüzlercesinden.

Ben utanıyorum.
Kendi adıma değil sadece.
Sizin adınıza da utanıyorum.

Öldürenler,
Sakat bırakanlar,
Dövenler,
Bombalara boğanlar,
Mermi yağdıranlar,
Coplayanlar,
Sürükleyenler,
Kimyasallara boğanlar,
Emirleri verenler,
Tutuklayanlar,
Tehdit edenler,
Aşağılayanlar,

Siz Sevgisizler… UTANIN!