Bir yeni yıla daha girdik,
en olumlu dileklerimizle hem de.
Mutluluklar diledik,
başarılar diledik,
huzur diledik,
aşk diledik,
kardeşlik diledik,
herşeyin başında da sağlık diledik.
Malum, evrenin dilencileri oluruz her yılın bu gününde…
Kimimiz evinde,
kimimiz ailesiyle,
kimimiz akrabalarıyla,
kimimiz yemekte,
kimimiz eğlencede,
kimimiz dansta,
kimimiz sevgisiyle,
kimimiz iş arkadaşlarıyla,
kimimiz yalnız,
mesela benim abim de askerde girdi yeni yıla…
Nasıl girersen öyle geçer dediler,
ya doğruysa diye düşünüp, işimizi şansa bırakmayalım diyenler vardı hep.
Kırmızı çamaşırlar bile giyindiler usulden.
Hatta ya çıkarsa diye piyango alanlar da çoktu.
Lakin bize ve bizim ‘ya olursacı’ dostlar amortiye bile hasret…
Bugün yemekler de çeşit çeşitti,
içkiler akıp gitti,
eğlence mekanları rezervasyonsuz almadı,
sosyalleşme doruğa çıktı.
Haliyle trafik kazaları oldu,
kavgalar çıktı,
zengin ikramların fazla nimetleri çöp konteynırlarında bugünü benden çok bekleyen sokak hayvanlarına sunuldu…
Bugünü yeni bir başlangıç olarak kabul ederken çoğumuz,
ben hala dünden,
yarından,
ocak ayının sonundan,
gelecek hafta başından,
bir mevsimin son gününden farkını çözmeye çalışırım.
Belki de güneşin etrafında o kadar çok dönmüştük ki, sadece şaşkınlıktan kutluyorduk…
Olan oldu,
bir yeni yıl daha geldi,
ya da biz ona geldik emin değilim.
Hangi dileklerle,
hangi mekanda,
hangi ortamın içinde,
hangi zihin yapısıyla
ve hangi yemeklerin tokluğuyla girdiysek girelim;
yine o kazandı.
Çünkü o hepimizi kontrol eden, durduran, harekete geçiren, iyi veya kötü hissetmemizi sağlayan sistemler bütünüdür.
O kısaca kapitalizmdir.
Yeni yılın tekrar kutlu olsun!
Sevgililer gününde görüşmek üzere…
Gündem Kaçkını 